मानसिक गुलामगिरीचे आणखी एक उदाहरण!?

मराठी लोकांच्या मानसिक गुलामगिरीचे आणखी एक उदाहरण छत्रपती शिवाजी महाराज आणि त्यांचे कुटुंब प्रत्येक मराठी व्यक्तीला आदरणीय आहे आणि त्यांच्या अमर्याद योगदानाची आठवण करून देण्याची गरज नाही. जेव्हा जेव्हा कोणी त्यांच्याबद्दल बेछूट टिप्पणी करतो तेव्हा मराठी लोक संतापाने आणि जबरदस्तीने प्रतिक्रिया देतात. ही काही अलीकडील घटना नाही - पिढ्यानपिढ्या घडत आली आहे. आजही, स्टँड-अप कॉमेडियन असो किंवा काही अनुयायी असलेला टिकटॉकर असो, जेव्हा ते शिवाजी महाराजांचा अनादर करतात तेव्हा त्यांना तीव्र प्रतिक्रिया मिळतात. तथापि, जेव्हा काही प्रभावशाली व्यक्ती - वा एका विशिष्ट जातीतील लोक - वादग्रस्त विधाने करतात तेव्हा आपले मराठी लोक गायब होतात, गप्प आणि निष्क्रिय राहतात. राहुल सोलापूरकर, कोश्यारी किंवा सध्याच्या कोरटकर सारख्या व्यक्तींच्या बाबतीत ही भावना कुठे जाते? जर दुसऱ्या प्रदेशातील, जातीतील किंवा धर्मातील एखाद्याने अशीच टिप्पणी केली असती तर आपली प्रतिक्रिया अशीच असती का? ही विसंगती का? हा निवडक आक्रोश मानसिक गुलामगिरीचे लक्षण आहे, जिथे आपण तत्त्वांऐवजी सोयीनुसार लढाया निवडतो.